De laatste loodjes

Dag lieve allemaal.
Hier ons laatste bericht vanuit Peru. Wij zitten op het moment van schrijven in een internetgelegenheid op het vliegveld van Lima. De eerste etappe van de terugreis is achter de rug. Maar laten we beginnen waar we de vorige keer geeindigd zijn!!
Woensdag 18 juni, de dag na onze avonturen in Machu Picchu doen we het rustig aan. Wat uitslapen, de was wegbrengen, ( 12 kilo!!! voor 100 soles)en de financieen afhandelen. Er is vreselijk veel onduidelijkheid over het betaalde bedrag voor de Incatrail( die niet doorging) en wat uiteindelijk voor de nieuwe trips betaald is door ons. De mensen die die duidelijkheid moesten geven, gaven de antwoorden niet en het werd een enorm conflict. Het voert te ver om dat allemaal hier te benoemen, maar geloof ons dat het een paar dagen niet leuk was in huize Alonso. Uiteindelijk weten we alles uit te praten en kunnen we de zaken financieel afhandelen met het agentschap. Ook voor Eelco wordt de zaak geregeld. Laten we maar zeggen dat dit bij de laatste loodjes hoorde, want het doet ons voor het eerst deze weken naar huis verlangen.
Woensagavond 18 juni gaan we gezellig uit eten met Carmen en Lisa. Beide meiden gaan ook de Salkantaitrail lopen en willen van Rene alle bijzonderheden horen. Erg gezellig en lekker gegeten. Donderdag 19 juni begint niet zo goed. Wat grieperig. Na een tabletje en een ontbijt op bedje, gaat het wel weer een beetje. Gerdien gaat samen met Simon naar Moulino en Rene gaat foto`s op de site zetten.
Simon en Gerdien kopen een hele boel DVD`s en een cadeautje voor Claudia. ( het nichtje van Jamil) Tussen de middag lunchen we in Av Tacna. Dina heeft het lievelingsgerecht van Eelco gemaakt. Heerlijk....kip met aardappel en tomaat. Na een siesta gaan Rene en Gerdien naar Centro Arsenal, een groot winkelcetrum ala Pisaq, met allemaal spulletjes die roepen KOOP MIJ!!! Wij kunnen ons hart ophalen en schaffen de laatste souveniers aan. Daarna terug naar Placa des Armas, waar de masseuses al op Simon en Rene wachten, voor de beloofde en dik verdiende massage. Ondertussen vermaakt Gerdien zich in het internetcafe. Samen met Simon daarna pizza eten in de pizzeria waar Simon 2 jaar geleden zijn afscheidsetentje heeft gegeven. Heel erg lekker gegeten. Als we thuiskomen en denken te kunnen gaan slapen wordt dat idee snel om zeep geholpen. 7 meiden staan zich om te kleden en op te maken in `onze`kamer. Voor het grote feest van Cusco is er die avond een party in traditionele kledij in Methologie en dat wordt zeer serieus genomen. Prachtig om al dat optutten te zien en wij kunnen ze later prachtig aangekleed uitzwaaien.
Na een heerlijke nachtrust vrijdag 20 juni met Simon naar de Feria. Ja, hoe laat zich dat het beste omschrijven. De mensen die bekend zijn met Zuidenveld, snappen er misschien een beetje van. Wij zijn bijna de enige toeristen. Verkoop van dieren, (lama`s, cavia`s, koeien. Hanengevechten, stierengevechten enzv) stands met producten uit alle provincies van Cusco. Het is enorm interessant allemaal. Enige minpuntje is dat Rene ons fototoestel vergeten is, want wat hadden we daar een boeiende reportage kunnen maken. Tegen lunchtijd terug, na eerst in de Megasupermarkt de laatste dingen in geslagen te hebben om mee te nemen naar Nederland. Aan het eind van de middag gaan we kijken naar het dansen op de placa des Armas, gaan we internetten en shoppen we nog een beetje. Telkens als we denken dat we alles hebben, zien we nog iets moois wat we mee willen nemen. Daarna samen met Simon en Jamil eten bij pizzeria Libertad en daarna op tijd naar bed, want we gaan de volgende dag op stap.
Zaterdag 21 juni is Simon al op tijd om ons op te halen. We gaan de ruines rond Cusco bekijken. Met de taxi naar de verste ruine. Daar kopen wij onze Boleta Toeristica, welke recht geeft op het bezoeken van de ruines van de Sacred Valley, binnen 10 dagen. We bezoeken Tambomachay, ( met het heilige water, Pukapukara, ( voortgezette opleidingsplaats voor jonge mannen) Q-enqo (spirituele plaats en Saqsaywaman.(de grootste ruine, die wij onder begeleiding van een gids doorlopen) Doodmoe van al het klimmen en dalen zijn wij net op tijd voor de wedstrijd Nederland/Rusland terug aan de Av Tacna. Ernesto zit al klaar met zijn oranje stropdas. Tijdens de rust haalt Simon kip met aardappel, omdat Dina een vrije dag blijkt te hebben. Na de wedstijd, (behoeft verder geen commentaar!!!!) gaan we het laatste wasje wegbrengen, halen Simon op bij Paty`s huis en proberen we om in Cusco maandverband en tampons te krijgen (jaja ook dat is soms nodig, al is het een hele toer!!) Dan met de hele familie naar het doop/verjaardagsfeest van Claudia. Compleet met clown, eten, drank en veel familie, waar wij van de meesten die avond meteen ook afscheid nemen. Niet al te laat zijn we weer thuis, wat maar goed is, want morgen weer een lange zware dag voor de boeg.
Zondag 22 juni is de dag dat wij samen met Simon en Jamil naar Pisaq en Ollantaytambo gaan, om de ruines van beiden te bezoeken. Met een privetaxi die de hele dag bij ons blijft. Onderweg weer de meest prachtige vieuws, mooie inlandse verhalen en VRESELIJKE beklimmingen. Je weet dat als je er aan begint dat het uiteindelijk alle moeite waard is, maar mensen wat hebben wij een boel trappen beklommen die dag en de vorige. Na de laaste plek van die dag, Chinchero, (een kerk die gebouwd is op inkaruines) en een prachtige zonsondergang en het eten van anticucho (een soort sate die we van Simon MOETEN proeven) zijn we om 19.00 uur terug in Cusco. Na een opfrisbeurtje, lekker uit eten bij THE MUSE, een eetcafe met de heerlijkste jugo mixto die we in Cusco hebben gedronken en daarna uitgeteld het bed in.
Maandag 23 juni gaan we met Simon naar het Museo Inka, een museum met alle zaken die tijdens opgravingen zijn gevonden en naar het Monumento Pachacuteq, het grote Inkamomument midden in de stad, die je ook kunt beklimmen voor een geweldig overzicht over Cusco. Ook lezen we daar de geschiedenis van de laatste 10 Inka leiders. Tegen de middag zijn we terug en na een door Dina speciaal voor ons gemaakt traditioneel gerecht gaan we met de hele familie in een grote taxi naar Cai Cay. Onderweg een verrassing. We hebben nog steeds niet HET gerecht van Peru gegeten en nu moeten we eraan geloven. DE CAVIA. Cuy zoals het in het spaans heet. Laten we het er maar op houden dat het niet vies was, een hele ervaring, maar NIET voor herhaling vatbaar. Daarvoor waren de pootjes te echt en keek het beestje je aan alsof ie de slacht nog aan het verwerken was. Om niet te praten over het hooi waar het mee gevuld was...., maar.... we hebben het gegeten!!!! In Cai Cay afscheid genomen van alle kinderen en met Simon nog door het dorp gelopen. Daarna voor het donker terug naar Cusco en `s avonds uit eten met de hele familie bij Signor Carbon, waar we Ernesto en Dina hartelijk bedanken voor de genoten gastvrijheid. Eigenlijk zijn er geen woorden voor hoe we zijn ontvangen in huize Alonso!! Met onze buiken MEER dan vol lekker slapen.
Dinsdag 24 juni begint al vroeg. Het is vandaag DE feestdag van Cusco en tegelijkertijd onze dag van vertrek. Wij krigen het voor elkaar om alle spullen in onze rugzakken en koffers te krijgen, zonder dat alles uit elkaar ploft!!!! Dan het laatste ontbijt van Dina met een heerlijke omelet en vers sap. Omdat we toch nog iets mee zouden krijgen van het grote feest en waar dat om draait, nemen Ernesto, Dina en Simon ons mee naar de start van INTI RAYMI bij de zonnetempel. Een indrukwekkend schouwspel met meeslepende trommel- en fluit muziek. Als de parade begint gaan wij terug om onze koffers op te halen en met de taxi naar het vliegveld te vertrekken. We nemen emotioneel afscheid van Ernesto en Dina. Dan brengen Simon en Jamil ons weg naar het vliegveld. Afscheid nemen is nooit leuk, maar we zullen Simon tot volgend jaar januari moeten missen en Jamil nog langer.... Het is maar goed dat we vlot door de douane moeten....
Dan het vliegtuig in, daar gaan we... langzaam verdwijnt Cusco onder ons... Wat hebben we een geweldige tijd gehad en nu... nu is het ook fijn om weer naar huis te gaan. Hollanda... here we come!!!!!